اگر امام صادق ع ارئیس مذهب شماست پس کتابش کجاست؟
پاسخ:
1. امام صادق علیه السلام کتاب داشته اند که برخی به ما رسیده مانند توحید مفضل که این کتاب را امام صادق برای یکی از یارانشان بنام مفضل املا کرده اند و او نوشته است و به دست ما رسیده است.
2. کتابهای مختلفی از تقریرات درس ایشان را اصحاب ایشان نوشته اند و اصل آن بدست ما نرسیده که برخی ذکر می گردد:
أ) ابن خلکان در کتاب خود از جابربن حیان طرطوسی شاگرد امام صادق نقل می کند که وی از تعلیمات امام کتابی نوشت که شامل بر هزار ورق بوده.(سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، ص 353)
ب) ابن عدی می گوید: لجعفر بن محمد احادیث و نسخ و هو من ثقات الناس. (تهذیب التهذیب ج2 ص106) منظور از نسخ در این روایت احادیثی است که بصورت مکتوب در آمده باشد.
ج) کتبی که معروف به اصول اربعماه می باشند و مرحوم کلینی آنها را موضوع بندی و کتاب چند جلدی کافی را از تلفیق آنها پدید آورده.
3. مگر رسول الله صلی الله علیه و آله و انبیا علیهم السلام با اینهمه پیرو کتاب دارند؟
4. چه کسی گفته که رئیس مذهب باید دارای اثر مکتوب باشد!
5. مگر تمام رؤسای مذاهب فقهی و عقیدتی اهل سنت دارای اثر مکتوب بوده اند؟
6. مگر احمد بن حنبل که دارای کتاب است کتاب او جزو کتب شش گانه مهم اهل سنت است؟
7. اگر این سخن درست است پس باید بخاری و مسلم هم دارای عقیده و رئیس مذهب باشند چون کتاب این دو از همه مهمتر اند؟
می دانید چرا می گوییم امام صادق علیه السلام، امام ماست؟
ابوحنیفه که رئیس بیشتر اهل سنت می باشد شاگرد امام صادق علیه السلام بوده. (جاحظ (ت: 250 هـ.ق): وجعفر بن محمّد الّذی ملأ الدنیا علمه وفقهه. ویقال: انّ اباحنیفة من تلامذته وکذلک سفیان الثورى... و جعفر بن محمّد; کسى که علم و فقه اش دنیا را فراگرفته است و گفته مى شود که ابوحنیفه و سفیان ثورى از شاگردان او بوده اند... .رسائل جاحظ ص106)
ابوحنیفه می گوید: «ما رأیت افقه من جعفر بن محمد. از امام صادق فقیه تر ندیدم. سیر اعلام النبلاء، ج6 ص256»
مالک بن انس رئیس بخشی دیگر از اهل سنت در مورد ایشان می گوید: ما رأت عین و لا سمعت اذن و لا خطر علی قلب بشر افضل من جعفر بن محمد، چشمی چون امام صادق ع ندیده و گوشی همانند ایشان نشنیده بر قلب فردی بهتر از امام صادق ع خطور نکرده. (سیری در سیره اهل بیت ع شیهد مطهری ص149)
ابوحاتم از علمای جرح و تعدیل که خودش اعتبار راویان را بررسی می کند می گوید: «ثقة لايسأل عن مثله، از چنان اعتباری برخور دار است که از وثاقت کسانی مثل او نباید سوال کرد.»(الجرح و التعدیل، ج 2، ص 487 ; به نقل از او، تذکرة الحفاظ، ج 1، ص 166)
